
Δεν είναι
κρυφό πια ότι, η τραγωδία που ζούμε σήμερα ήταν σκηνοθετημένη προ πολλού, με
ρόλους γραμμένους στα δικά τους μέτρα και σταθμά. Κι ενώ μπροστά στη σκηνή
παρουσίαζαν ένα καλοστημένο έργο, η αληθινή παράσταση -αυτή που βλέπουμε φανερά
πλέον σήμερα- παιζόταν στα παρασκήνια.
Και όλα αυτά
τα χρόνια, ο λαουτζίκος απλά παρακολουθούσε από τη θέση του θεατή, ανίσχυρος να
παρέμβει επί της ουσίας και να αλλάξει τα δρώμενα, με μόνη συμμετοχή τη λάθος
συμμετοχή: Στο χειροκρότημα!
Τώρα όμως που
ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, το κοινό ξύπνησε κι επαναστάτησε. Τα χέρια που
μέχρι χτες χειροκροτούσαν τους θεατρίνους, σήμερα έχουν γίνει γροθιές εναντίον
τους. Ο κόσμος κατάλαβε πια την κοροϊδία και γυρεύει τα λεφτά του πίσω. “Γιατί
ακόμα και μαζί να τα φάγαμε, όπως υποστηρίζουν τα λαμόγια, το σίγουρο είναι ότι
δεν τα δουλέψαμε μαζί!”
Είναι η ώρα
που ο κόσμος βλέπει την αλήθεια. Αυτή την αλήθεια που έκρυβαν έντεχνα τόσα
χρόνια τα λαμόγια της κάθε κυβέρνησης. Οι βρικόλακες της πολιτικής που ρούφηξαν
τη χώρα ως το μεδούλι. Ασυνείδητοι εγκληματίες που αμαύρωσαν τη δημοκρατία και
προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα δικά τους οργανωμένα συμφέροντα εκτόπισαν
αξιόλογους ανθρώπους οι οποίοι είχανε πολλά θετικά να δώσουν. Γιατί υπάρχουν
και τέτοιοι άνθρωποι στον πολιτικό χώρο που διαθέτουν τα σωστά εφόδια για μια
αξιοπρεπή διακυβέρνηση της χώρας. Ανέκαθεν υπήρχαν αλλά ποτέ δεν τους άφηναν τα
παράσιτα να εξελιχθούν.


Μετά την αποχώρηση
του κ. Σεργάκη, του κ. Χατζηνάκη και του κ. Λαγουδάκη, το πολιτικό σκηνικό στο
νομό Λασιθίου άλλαξε.

Σε κάθε
εκλογική αναμέτρηση, ακόμα και στις δημοτικές εκλογές, προκειμένου να έχουν τον
έλεγχο, διάλεγαν άτομα του χεριού τους. Άτομα τα οποία, εις γνώση τους, έπαιζαν
για να χάσουν. Στην πραγματικότητα, δεν πήγαιναν για την πολυθρόνα, το
βουλευτιλίκι δηλαδή, αλλά για μια καρέκλα σε χαμηλότερα αξιώματα.
Την περίοδο
1997-2016 το κάθε κόμμα είχε πολλά ικανά
στελέχη σε όλο το νομό.
Όμως τα
προτεκτοράτα της ανατολικής πλευράς δεν τους άφησαν να δώσουν υποψηφιότητα. Εξάλλου,
στις εσωκομματικές εκλογές, άλλους
πρότειναν οι τοπικές και άλλοι έπαιρναν το χρίσμα.

Κλασσικό παράδειγμα η περίπτωση Κατσιδονιωτάκη το 2006 με τους ψήφους από το Καβούσι, που μέχρι να έρθουν στην Ιεράπετρα από 136 έμειναν 33!

Κλασσικό παράδειγμα η περίπτωση Κατσιδονιωτάκη το 2006 με τους ψήφους από το Καβούσι, που μέχρι να έρθουν στην Ιεράπετρα από 136 έμειναν 33!

Ενδιαφέρον
έχει επίσης να τονίσουμε και τη συμπεριφορά των δύο βουλευτών οι οποίοι
κατέκριναν τη στάση των αντιπάλων τους, ο ένας στο εκλογοδικείο του 1989 και ο
άλλος στο εκλογοδικείο 2004, και τώρα ετοιμάζονται να εφαρμόσουν τις ίδιες
μεθόδους με υποψήφιους πολιτευτές οι οποίοι έχουν πρόβλημα εκλογιμότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου